'Burada çalışırken acı çekiyorum.
Annemde burada öldü.
Bütün gün çalışmalıyım ama başım çok ağrıyor.'
Bu sözler 8 yaşındaki Dorsen'e aitti.
Yakıcı Afrika sıcağının altında kobalt madeni çıkarmak için çalışıyordu. Annesi de bu madenlerin içinde çalışırken ölmüş.
Başka bir erkek çocuk ise;
'Her sabah uyandığımda buraya geleceğimi bildiğim için çok acı çekiyorum. Her yerim acıyor.' Diyor.
Bu bölgede kız çocuklarının durumu daha da kötü 10 yaşında ki kız çocukları cinsel istismara maruz kalarak, hamile kalıyorlar.
Dorsen ve Richard'ın içimizi acıtan öyküsünün ardından, kendilerine yardım eli uzatılmış ve rahat bir yatakta uyuyup okula gidebiliyorlarmış. Buna çok sevindim.
Peki ya, yüzlerce çocuk işçiler,
Dorsenler ne olacak?
Kız çocukları ne olacak?
Minik Melekler yeryüzünde cehennem yaşamaya halen devam ediyorlar..
***
Çocuklar 12 saat kobalt madeni çıkarmak için ağır şartlarda madenlerde çalışıyor.
Günlük aldıkları ücret ise 4 lira.
Kobalt madeni, Cep Telefonu ve Akıllı cihazların bataryalarında kullanılıyor.
Bazı otomobil markalarında da kullanılan cobalt madeni özellikle cep telefonlarında;
Apple, Samsung ve Sony gibi markalarda kullanılıyor.
Madenlerde çalışma koşulları çok zor. Çıplak elle, bıçak veya küreklerle kazıyorlar.
Toprak kaymaları nedeniyle ölenler çok oluyor.
Madenlere çıplak elle dokunan çocuklar ağır hastalıklara yakalanıyor ve çoğu ölüyor.
***
Cep telefonlarınızla konuşurken, size bu imkanı sağlayan minik Kongoluları da unutmayın!
Che'nin dediği gibi; acılar içinde öldürülecekse çocuklar hiç doğmasınlar daha iyi.
'Aynı evrende yaşamamalı cellatlar ve çocuklar;
Ya ölmeli cellatlar,
Ya da hiç doğmamalı çocuklar.'