Bisiklet Yolu’ndaki yazılarım 2018’in Aralık ayında başlamıştı. Dört takvim yılını aşıp, 112 hafta aralıksız devam eden Bisiklet Yolu serüvenine 2021 Ocak ayında noktayı koymuştum.
Bugün sırası geldi yeniden başladım ,Bisiklet Yolu’na. Niyetim, her hafta bir de bisiklet üzerinden bakmak kentimize. Pedalımın döndüğü, kalemimin yettiğince gözlemlerimi, düşlerimi, düşüncelerimi paylaşacağım siz değerli okurlarımızla.
Henüz başından, kocaman bir teşekkürü bırakıyorum buraya, Sonhaber gazetemize. Var olsunlar yine kapılarını, sayfalarını sonuna kadar açtılar bisiklete.
Neden yeniden bisiklet yolu?
Eskişehir’in bir Avrupa kenti olduğuna inanıyorum; heykelleri, parkları, bulvarları gibi bisiklet yollarıyla da.
Küresel iklim değişikliğine karşı bir şeyler yapmaya kentimizden, evimizden, işimizden kısacası kendimizden başlamamız gerektiğini biliyorum.
Ekonomik güçlükler ve yoksullaşma karşısında ulaşım ihtiyacını karşılamanın en etkili yolunun da bisiklet olduğunu düşünüyorum.
Kişi ve toplum sağlığı açısından bisikletli ulaşımın sunduğu fırsatların eşsiz olduğunun farkındayım.
***
ESKİŞEHİR BİSİKLETLİ ULAŞIM PLATFORMU
Bir ay önce dünya genelinde eylemlerle kutlanan 14 Şubat Kış Bisikletle İşe Gitme Günü Eskişehirli bisikletlileri de bir araya getirdi. O gün için yapılan etkinlikler, sosyal medya paylaşımları vs. derken ulaşımda bisikleti seçenler için bir iletişim ağı ve bağlantı ihtiyacı ortaya çıktı. Böylece birkaç bisikletlinin beyin fırtınasından doğdu, Eskişehir Bisikletli Ulaşım Platformu. Bugün bir ay gibi kısa bir sürede onlarca bisikletliyi buluşturan bir iletişim ağına dönüşüverdi.
Platformun uzun vadeli yeni planları, hedefleri, Eskişehir’de bisikletli ulaşımı yaygınlaştırmaya yönelik büyük hayalleri var artık. Kutlu olsun…
***
EKSİK İŞLER
Hafta sonu Kanlıkavak parkında biraz gezintiye çıktım bisikletimle. Porsuk kıyısındaki bisiklet yolundan ilerledim sonuna kadar. Kütahya ve Afyon çevre yollarını bağlayan bölünmüş yol ile kesildi bisiklet yolu.
Az ileride güzel bir şey ilişti gözüme; yaya üst geçidi yapılmış , çevre yolunu güvenle geçmek için. Elimde bisikletim , bir umut ilerledim. Tam bir düş kırıklığı! Üst geçidi yapanlar korkuluk kenarına bisikletimi üzerinden iterek çıkartabileceğim 15-20 santimetre bir platform eklemeyi akıl edememişler.
Düşündüm, neden? Bu işi tasarlayan kurum, yetkili kişi bisikletlilerin ihtiyaçlarından habersiz, belli. Yazık, çok yazık! O kocaman geçide harcanan emek, metal vs. yanında bisiklet rampası yapmak, öylesine küçük öylesine kolay bir iş ki!
