Kimi zaman ummadığımız bir anda yanı başımızda…
Kimi zaman unutup, hayatımızın içinde olmadığını varsaydığımız bu içgüdü, aklımızın en ulaşılmaz hücrelerinde…
Hiç ummadığımız bir anda…
Beklentilerimizin içinde olmayan, alışılmadık bir varlık görüntüsünde…
Hayatı kirleten, insanları yaralayan, dünyayı 'kötü' yapmaya çalışan ve tüm bunları yaparken de, yüzündeki masum ifadeyi bir an olsun eksik etmeyen, yaralayıcı hatta yok edici bir tehlike 'yönlendirilmiş sapkınlık…'
Öğretilmiş…
Kabul ettirilmiş…
Normalleştirilmiş…
***
Bir çabanın orta yerinde,
En büyük zorluğu yaşadığımız 'işin başında'
Bir tomurcuğun gürültüyle açışında,
Bir çocuğun bakışında,
Bir kadının gözyaşında,
Bir adamın çaresizliğinde…
Gecenin en kuytu anında, günün en berrak anında…
Bazen cahillik, bazen acımasızlık, bazen gözü karalıkla çıkıp gelen…
Gözlerindeki ışıltı, köpek balığınkinden farklı değil…
İyi kötü, doğru yanlış, güzel çirkin ayrımı yapmadan, siyah dişlerini hayatın içine geçirip emmeye başlıyor…
Bir bebeğin annesini emmesini andıran uysallığı ah ne kadar aldatıcı…
Siz onun gerçek yüzünü bir bilseniz…
***
Beslendiği şey, kötülük çiçeklerinin rüzgarda savrulan yaprakları…
Acımasızlığını gecenin renginden,
Yırtıcılığını içgüdülerinden almış…
Ve ahlaki olan hiçbir şeyin gücü yetmiyor, onu yolundan çevirmek için…
Yönlendirilmiş sapkınlık…
Öğretilmiş…
Kabul ettirilmiş,
Normalleştirilmiş…
Hayatın düşmanı,
Kimsesizleri, zayıfları ve düşkünleri önce, zehirleyip sonra geçip karşılarına izlemeyi hayatın tadı sayan…
Nedir, neye benzer, nerede bulunur?
Nasıl tanınır, nasıl ayırt edilir?
Her şeyin kılığına girer, istediği her şeye benzer…
İstemediği sürece, tanımak olanaksızdır…
Taa ki,
Uzun siyah dişlerini çıkarıp, size sinsice ve acımasızca gülümsediği ana dek…
O an, muhtemelen artık çok geç bir saattir…
Yapacak bir şey kalmamış belki de…
Ya iş birliği yapacaksınız ya da savaşacaksınız…
Koca gövdesini topraktan kaldırıp üzerinize gelirken gördüğünüz andaki şaşkınlığınız geçmeden harekete geçemezseniz eğer, önce bedeniniz sonra ruhunuz artık onundur…
***
Yönlendirilmiş sapkınlık,
Öğretilmiş,
Kabul ettirilmiş,
Normalleştirilmiş…
İnsanın içindeki kötülükten başka nedir ki…
Hepimizin içinde olan…
Onunla nasıl başa çıkacağımızı yalnızca kendimizin bildiği…
Ve insan,
İçindeki kötülükle savaşmayı öğrendiği ölçüde,
İnsan o zaman insan…