6 Şubat 2023 Pazartesi...
Saatler 04.17'yi gösterirken,
10 ilin bulunduğu bölge büyük bir uğultuyla sarsılmaya başladı...
Deprem 7.7 şiddetindeydi...
Binalardan çıkabilenler çıkmış,
Ayakta kalan az sayıdaki binadan insanlar sonradan çıkmıştı...
Sabahın alacakaranlığında, insanlar olayın vahametini tam olarak anlayamamışlardı...
Yalnızca sismik veriler, çok büyük bir şey olduğunu söylüyordu...
Gün aydınlandıkça ülkenin içi karardı...
Her yerde yıkım, her yerde feryat, her yerde yardım çığlıkları vardı...
Kimse ne yapacağını bilemiyordu...
Zihinler öylesine allak bullak olmuştu ki, kimden yardım isteyeceğini bilemiyordu insanlar...
Enkaz altında kalanlar başka, dışarıda olanlar başka bir çaresizlik içindeydiler...
Ve zannettiler ki,
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte her taraftan yardım yağmaya başlayacak, insanlar hızla olay yerine yetişecek, enkaz altında kalanlar için çalışmalar başlayacaktı...
Ancak hiç kimse gelmedi...
Ne insan, ne iş makinesi, ne yardım ekipleri...
***********
6 Şubat 2023 Pazartesi...
Saatler 13.24'ü gösteriyor...
İlk depremin merkezine çok yakın bir yerde büyük bir sarsıntı daha yaşandı...
Şiddeti 7.6'ydı...
Birbirine bu kadar yakın iki merkezde, birbirine bu kadar yakın iki şiddetli deprem Türkiye'de hiç yaşanmamıştı...
Dünyada örneği pek azdı...
Ayakta güçlükle duran birçok bina da bu sarsıntıyla yıkıldı...
Herkes büyük bir şaşkınlık içindeydi...
Olay yerindekiler de, uzman ve yetkililer de...
Ne yapacaklarını, nereden başlayacaklarını bilemiyorlardı...
Depremin ikinci gününde hala gerekenler yapılmıyor, yapılamıyordu...
Hatta üçüncü gün de...
Kritik 48 saat neredeyse hiçbir şey yapılamadan geçmiş, kurtarılabilecek birçok insan can vermişti...
***********
Bu yıkıcı depremleri önlemek, olmamasını sağlamak elbette mümkün değildi...
Ancak öncesinde, sırasında ve sonrasında yaşananlar, başka türlü olabilirdi...
Daha az kayıp, daha sistemli acil kurtarma çalışmaları önceden organize edilebilirdi...
Hani,
Yolcu uçaklarında ortaya çıkacak olumsuzluklar için 'acil durum kitapçıkları' vardır; o şekilde planlamaları, işleyişi madde madde anlatan, standart uygulamaları kimin, hangi sırayla yapacağını belirleyen yol haritaları olabilirdi...
O zaman, hangi kurum hangi aşamada, ne zaman devreye gireceğini, diğer kurumların neler yaptıklarını ve yapacaklarını bileceği için daha sistemli bir organizasyon hayata geçirilebilirdi...
Yapılması gereken daha o kadar çok şey vardı ki;
Belki yine çok sayıda canı kaybederdik, ama kurtaracaklarımız şimdikinden çok daha fazla olabilirdi...
Ancak yapmadık, yapamadık...
Şimdi geleceğe bakmak zorundayız...
Hem yaraları sarmak, hem de böyle bir hazırlıksızlığa meydan vermemek için...
***********
Değinmek istediğim bir konu da yardımlar...
Hem ülkenin, hem dünyanın dört bir yanından yardım yağıyor...
İnsanlar yüreklerinde duydukları derin acıyla, ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar...
Bu da bazı noktalarda olumsuzluklara,
Yardımların ziyan olup gitmesine neden oluyor...
Toparlanma süreci beklediğimizden daha uzun sürecek...
Bölge 6 ay, belki bir yıl daha o yardımlara ihtiyaç duyacak...
O nedenle herkes, elindeki yardım olanaklarını zamana yayarak kullanmalı...
Aşırı yüklenme ve buna bağlı oltaya çıkabilecek yığılmaları önlemeli...
Bir ay sonra, yüreğindeki ateş biraz olsun sönümlenmeye başlayınca, 'benden bu kadar' dememek için...
Olanaklarımızı idareli ve zamana yayarak kullanmalıyız...
Gayretimizi ve çabalarımızı da...