Sevgili okurlar, yaratılanların içinde en şerefli olarak yüce Yaradan tarafından taltif edilen insanoğlu ile diğer hayvanat arasındaki fark önce iman ve kelime-i şehadet daha sonra ise merhamettir.
Cenabı peygamberimiz 'Merhameti olmayanın dini de yoktur' demekle özellikle insanlar arasında merhametin ne derece önemli olduğunu çok net olarak ifade etmiştir.
Merhamet ,sadece insanların birbirine karşı değil de, çocuklara, kadınlara, hayvanlara hatta yaş ağaçlara karşı bile merhamet etmesi gerektiğini ifade eden bir kavramdır. Yüce Yaradan'ın bir ismi de 'RAHİM'dir. Yani merhamet eden manasın gelmektedir. Merhameti terk eden bir insanın hayvandan daha aşağıda olduğunu Kur'an-ı Kerim açık olarak beyan etmektedir.
Çoğu insanın gerek kendi çocuklarına gerekse diğer çocuklara toplum içinde yaptığı ve hiçbir rahatsızlık duymadığı ortamı gördükçe insanın isyan etmemesi mümkün değil. Parkta oynayan küçük bir çocuğun, üstünü kirletti diye annesi olduğunu iddia ettiği kişi tarafından feci şekilde dövülmesi, insanın yeri geldiğinde hayvandan bile aşağı olduğunu gösteren önemli bir kanıttır.
Hayvanların bile çocuklarını kendi ayakları üzerinde duruncaya kadar veya o kıvama gelinceye kadar canı pahasına, aslana bile karşı gelerek koruması merhametinin bir eseridir. Ama insanım diye iddia eden kimse küçücük yavrusunu bile acımadan hayasızca hırpalamaktan geri kalmamaktadır. Bu durumda hayvandan daha aşağı konuma düşmüş olmaktadır. Özellikle gerek evcil gerekse yabani hayvanlara karşı insanlığını unutup zulmeden insan, yarın ruz-i mahşerde o dilsizlerin ve kimsesizlerin hesabını nasıl verecek.
Hz. Muhammed AS. 'Kim merhamet etmezse, merhamet olunmaz' ifadesiyle merhametsizlere yardımcı olunmaması, destek ve güç verilmemesi konusunda bizleri uyarmaktadır.
Zalime, zulmedene, merhametsiz olana destek olmakta onların yaptıkları günaha ortak olmaktır.
Burada peygamberimizin merhametinden bir örnek vermek gerekirse, Uhud Savaş'ında amcası, pehlivanların piri Hz. Hamza'yı şehit eden daha sonra da ciğerini çıkarıp yiyen ve kendini derin acılara gark eden vahşiyi görünce, korkudan titremekte olan ve ölümünü bekleyen bu kadına elinde tüm imkanları varken 'Seni affettim. Gidebilirsin, serbestsin ama benim gözüme gözükme de acılarımı tazeleme' diyerek onu affedip, serbest bırakmıştır. Bunu yeryüzünde kaç insan yapabilir. Onun örnek ahlakı ve yaşantısı, merhameti, cömertliği tüm insanlığa örnek olmalıdır.
Niye yan baktından başlayan kabadayılıkta, yitirdiğimiz canları düşünürsek bu zamanda merhamete ne kadar ihtiyacımızın olduğunu daha iyi anlarız.