Geçenlerde, arabayla Üniversite Caddesinde ilerliyoruz.
Trafik yoğun.
Cadde kalabalık.
Üniversiteye derse giden, dersten çıkıp evine ya da çarşıya giden öğrenciler...
Diğer insanlar...
Kendini yola atanlar...
Karşıdan karşıya geçenler...
Tramvaya koşanlar...
Öyle olunca yavaş, dikkatli ve duraklamalarla ilerleyebiliyoruz.
Ama arkamızdan...
Dat dat dat!...
Sürekli korna çalınıyor.
Öfkelenmeye başladım.
Yanımda Sultan da var.
“Sakin ol,” diyor Sultan sürekli.
“Giderek babana benzemeye başladın, her şeye kızıyorsun!” diyor.
Babam öfkeli bir adamdı.
Öfkesi içine sığmazdı.
Yaşlandıkça daha da öfkeli hale gelmişti.
Her şeye, herkese kızardı.
Yaşım ilerledikçe babama benzediğim doğru.
Çünkü o kadar çok şey var ki öfkelendiğim…
O kadar çok şey!
Hiç kimseye…
Hiçbir şeye saygısı olmayan insanların davranışlarına, hoyratlığına dayanamıyorum…
Korna sesi devam ediyor.
Artık sabrım taştı.
Arabayı sağa çekip durdum.
Kapıyı açıp indim arabadan.
Benim gibi bir insanın yapacağı şey mi bu?
Ama insanın sabrı taşınca…
Arkamdaki durak taksisi de durdu.
Genç biri.
“Derdin ne, ne diye kornaya basıp duruyorsun?” dedim. “Yayaları görmüyor musun, insanların üzerine araba mı sürelim?”
"Abi ben basmıyorum ki kornaya, arkalardan biri basıyor,” dedi.
Bu arada, bizim bu konuşmamız üzerine, korna sesi kesildi.
Geri arabaya binip devam ettim.
Yavaş yavaş öfkem geçti.
Aklım başıma gelmeye başladı.
Ne yaptım ben böyle, dedim.
Allahtan taksici efendi biriydi.
“Ben mi basıyorum kornaya!” diye bağırıp çağırsaydı…
Yahut da kornaya basan o olsaydı, “Sana ne!” falan deseydi…
Birkaç gün önce televizyon haberlerinde izledim.
Trafikte iki kişi tartışıyor.
Yol benimdi senindi, sen bana nasıl yol vermezsin, tartışması.
O kargaşada birinin yakını diğerini boynundan bıçaklıyor.
Arabada, bıçaklananın eşiyle küçük çocuğu da varmış.
Belki alışverişe, gezmeye, eğlenmeye gidiyorlardı.
Belki çocuğu parka götürüyorlardı.
Adam öldü.
Eşinin, küçük çocuğunun gözleri önünde öldü.
Trafikteki tartışmalardan sadece biri bu.
Ölümüne kavgalardan sadece biri.
Neden bu hale geldik?
Neden bu kadar hırçınlaştık?
Neden etrafımıza dehşet saçar hale geldik?
Hiç mi saygımız yok birbirimize?
