Şöyle demişti İsmet Özel:
'Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat'
***
Tufan falan kopmadı ben yaşarken de… Zaman acayip değişti. Mesela ben yaşarken icat oldu cep telefonu.
'Alo, abi neredesin?'
***
Cep telefonu yetmedi. Ben yaşarken çıktı internet, sosyal medya…
Ben de iyiden iyiye taktım şu sosyal medyaya son zamanlarda. Bazen coşkunluk anıma geliyor bütün arkadaşlık isteklerini kabul ediyorum. Bazen de cinnet halime… Çoğunu siliyorum.
Bir türlü anlayamıyorum bütün bunlar nedir. Ne saçma, ne anlamsız şeyler!..
***
Mesela caddede, sokakta… Düğünde, bayramda…
Hatta cenazede fotoğraf çekip paylaşıyorlar.
Herkese açık! Her şey herkese açık!
***
Telefonu kaldırıyor tepesine caddenin ortasında…
Fonda da sen!
Ne hakla?
Hak mı? Ne hakkı!
Hak da kalmadı, hukuk da. Özel hayatsa ayaklar altında.
***
'Günaydın, nasılsınız?'
Kim?
Tanımıyorum. Soracağım ama… Ama içimde bir kuşku, ya tanıdık biriyse?
'Abi ne çabuk unuttun beni? Anlaşılan telefonumu da silmişsin rehberinden.'
Rastgele, genel bir konuşma.'Sağır duymaz yakıştırır,' hesabı…
'Nasılsın abi?'
'İyiyim, sen nasılsın?'
'Ben de iyiyim abi. Ne yapıyorsun abi?'
'Ne yapayım, bildiğin gibi her şey. Sen ne yapıyorsun?'
Nedir ulan bu! Dön dolaş aynı şeyler. 'Nasılsın abi, iyiyim abi! Daha daha nasılsın abi!..' Nasıl çıkacağız bu işin içinden.
İçimde de bir yazı yazma isteği ki… Her şey hazır yazmaya başlamak için. Öyle ki 'bağlasalar duramam' yazmadan…
Sonunda, dayanamayıp;
'Kiminle görüşüyorum?' dedim.
'Abi sen beni tanımazsın!'
'Ne!'
'Abi ben senin takipçinim. Yazılarını da beğeniyordum ama artık beğenmiyorum.'
'Neden?'
'Abi sen dönmüyorsun ki hiç!'
'Nasıl dönmüyorum?!'
'Sen de beni beğeneceksin abi. Fotoğraflarımı, paylaşımlarımı falan…'
***
Tufan falan kopmadı ben yaşarken. Kainat da yeni baştan yaratılmadı. Ama…
Ama işte, görüyorsunuz halimizi. Ben yaşarken icat oldu bütün bu 'abidik gubidik' işler!
***
'linç edilmem için artık bütün deliller elde
kazandım nefretini fahişelerin
lanet ediyor bana bakireler de' demişti İsmet Özel.
Onun için, daha fazla insanların nefretini kazanmaya lüzum yok.
Bildikleri gibi yapsınlar, bildikleri gibi yaşasın insanlar.