Çin’de yüz yıllar önce, iki tekerli bir araçla sağlanıyordu ulaşım.
Küçük, iki kişilik bir araç.
Bir tür, günümüzdeki taksi yerine geçiyordu bu araçlar.
Motoru?
Motoru yok.
Motoru insan!
O yıllarda…
O yoksullukta motorlu bir araca sahip olmak…
***
Yolcu araca biniyordu.
Aracın sahibi, araca koşuluyordu at gibi.
Çekmeye başlıyordu aracı; hızlı, rahvan bir yürüyüşle.
Yolcu, “daha hızlı” derse, aracı çeken adam koşmaya başlıyordu.
Yalın ayak.
Yağmur, çamur…
Bu arabalarla yolcu taşıma işini yapanlar, imkanları kısıtlı…
Ayağına bir ayakkabı bile alamayan yoksul insanlardı.
***
İnsanlık gelişti.
Teknoloji ilerledi.
Motorlu araçlar icat edildi.
Ama kural değişmedi.
Yoksul halk; otomobil gibi, minibüs gibi konforlu bir motorlu araca ulaşamayınca kendince çözümler geliştirdi.
***
Fakir Asya ülkelerinde Tuk Tuk diye bir araç kullanılıyor şehir içi ulaşımda.
Çin’deki yüz yıllar önce ayağı yalın fakir insanların çektikleri araçlara benziyor bunlar.
1930’larda Japonya tarafından, geri kalmış yoksul ülkeler için üretilmiş ucuz, düşük maliyetli bir araç Tuk Tuk.
Üç tekerli…
Önü motosiklet, arkası iki kişilik yolcu arabası…
Yolcu arka kabine biniyor.
Sürücü öne oturuyor.
Uydurma, motosiklet benzeri, tuhaf bir araç.
Nitelikli bir eğitimi, mesleği olmayan…
Otomobil, minibüs alması imkansız olan halkın büyük çoğunluğu Tuk Tuk sürücüsü.
Her yerde bunlar.
Ve keşmekeş bir trafik…
Gürültü patırtı…
***
Bizde bu tür araçlar yoktu eskiden.
Ama son yıllarda…
Akaryakıt fiyatlarının artması…
Ortalama bir araba almanın bile imkansız hale gelmesi…
İnsanların, özellikle genç kuşağın amansız işsizliği…
Çalışan kesimin büyük çoğunluğunun düşük ücetlerle çalışması…
Yani hızla fakirleşiyor olmamız nedeniyle bu tür araçlar bizde de giderek yaygınlaştı.
Motosikletler…
Küçük, elektrikli, kaportası plastik, oyuncağa benzer garip arabalar…
Kaba demir işçiliğiyle arkasına kabin yapılmış Tuk Tuk benzeri araçlar…
Bir de motorlu kuryeler, paketçiler…
Tayland’da, Hindistan’da Tuk Tuk sürücülüğü yaygın iş alanı…
Bizde de kurye, paketçi yaygın iş alanı haline geldi.
Trafikte sağından solundan geçen, önünü kesen, sokak arasından karşına çıkan, gelip arabana çarpan, ne kırmızı ışık ne trafik kuralı dinleyen motorlu kuryeler, paketçiler; motosikletliler…
Her yerdeler…
Ve büyük tehlike saçıyorlar.
Bu hızla fakirleşmeye devam edersek, trafikte bizde de Tayland’daki, Hindistan’daki, Orta Doğu ülkelerindeki yoksulluğun, perişanlığın belirtisi keşmekeşlik, gürültü patırtı yaşanacak.
